Ayşegül Çiçekoğlu

Ayşegül Çiçekoğlu

İhmalcilik Çocuklarımızın Canını Aldı.

İhmalcilik Çocuklarımızın Canını Aldı.

Adana da özel bir öğrenci yurduna bakın. Bir kısmı ahşap, yerler halı kaplı ve  yangın merdiveni kilitli. Yangın merdivenine ulaşılan kapı neden kilitli olur? Dışarıdan girmesinler ya da öğrenciler dışarıya çıkmasın diye mi? Acaba bunun önlemi kapıları kilitlemek midir? Veya oralara güvenlik kamaraları takıp öyle denetlemek midir?

Öyle bir öğrenci yurdu ki en güvenlikli olması gereken binalar oturduğumuz apartmanlardan bile daha güvensiz. Burada çocuklar kalıyor. Belki de bir yangın anında ne yapacaklarını bile bilmeyen çocuklar. Nitekim alt katta başlayan yangından kaçıp kurtulmak için üst katlara kaçan çocuklar. Belki bir yangın tatbikatı yapılsa ve yetkili birileri ders verse yangın anında ne yapacaklarını bilecekler.

Ama ülkemde böyle şeyler nedense göz ardı edilir. Zaman kaybı gibi görülür. Halbuki bu tip binalarda en önemli şey güvenliktir.  Orada kalan öğrencilere yangın, deprem, su baskını v.b. gibi durumlarda neler yapmaları gerektiğini tatbikatlarla öğretilmesi gerekir. Binalarda  yangın çıktığında kendini söndürecek sistemleri kurmak gerekir. Dumandan zehirlenmemek için gaz maskeleri olması gerekir. Ne yazık ki bunların hiç biri bizim yurtlarımızda yoktur. Apartmandan bozma binalar yurt görevini görür.

Ve olan çocuklarımıza olur. Çocuklarını kaybeden aileler evlat acısı ile yanar. Tıpkı o küçük bedenlerin yandığı gibi. birkaç yetkili çıkar konuşur. Tedbirler alındı der, göstermelik birkaç yurt güvenlik nedeniyle kapatılır ve olay unutulur gider. Ta ki yeni bir facia yaşanana ve ölümler olana dek.

Devlet.. Üniversitelerde, liselerde hatta ortaokulda evi yurdu olmayan çocukların barınma ihtiyacını karşılamakla yükümlüdür. Ama yıllardır bunu özel sektöre devretmiş gözüküyor. Böyle olunca da denetlenemeyen, denetlense de eksikleri görmezlikten gelinen yurtlara çocuklarımızı emanet ediyoruz.

Sonuç 11 öğrenci ve 1 görevli ne yazık ki artık aramızda değil.

Dün akşam içim yanarak izledim haberleri. O minik bedenlerin çaresizliğini yaşadım. Kendini pencerelerden atan o miniklerin korkularını duydum. Bu binalara göz yuman yetkilileri bir kez daha lanetledim. Ama gidenler geri gelmiyor. O aileler kimden hesap soracak? Çocuklarını kaybeden o ailelerin yüreklerindeki yangını kim söndürecek?

Ölen o miniklere Allahtan rahmet diliyorum. Acılı ailelerine de sabır. Yaralanan miniklere de acil şifalar. Hiç kimse başkasının ihmalkarlığından evladını yitirmekle sınanmamalı. Hiç olmazsa bu sefer ihmalcilik varsa  o kişiler bulunup cezalandırılmalı. Bu gidenleri geri getirmez ama bundan sonra başka ailelerin canları yanmaz. Başka çocuklar ölmez.

Saygı ve Sevgilerimle 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Ayşegül Çiçekoğlu Arşivi